Πρόκειται για ένα υποκείμενο που προέρχεται από την διασταύρωση Vitis riparia και Vitis berlandieri. Σήμερα υπάρχουν 10 διαφορετικοί κλώνοι αυτού του υποκειμένου: 170, 171, 176, 177, 190, 197, 198, 199, 225 και 239

Το 161-49C παρουσιάζει υψηλή ανθεκτικότητα στη ριζόβια μορφή της φυλλοξήρας αλλά η ανθεκτικότητα του στους νηματώδεις Meloidogyne incognita και Meloidogyne arenaria είναι μέτρια και χαμηλή αντίστοιχα.

Το 161-49 C μπορεί να αντέξει μέχρι και 40% ολικό ασβέστιο, 25% ενεργό ασβέστιο και ΔΔΧ έως 50. Η αντοχή του 161-49 C στην ξηρασία είναι μέση προς καλή. Αυτό το υποκείμενο εμφανίζει μεγάλη ευαισθησία στη θύλλωση ειδικά όταν τα φυτά βρίσκονται ακόμα σε νεαρή ηλικία πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικό αριθμό ξήρανσης και νέκρωσης στα πρώτα χρόνια μετά την εγκατάσταση του αμπελώνα. Επίσης, αυτό το υποκείμενο είναι ευαίσθητο στη υπερβολική υγρασία κατα τη διάρκεια της άνοιξης. Είναι κατάλληλο για ελαφριά, βαθειά, ασβεστώδη και αργιλοασβεστώδη εδάφη ενώ η χρήση του θα πρέπει να αποφεύγεται σε πολύ συνεκτικά εδάφη.

Η ταχύτητα ανάπτυξης του 161-49 C είναι σχετικά αργή. Ακόμη, η μείωση της παραγωγής κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων εγκατάστασης του αμπελώνα, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης θύλλωσης. Η ευρωστία που μεταφέρει το 161-49 C είναι μέση και η βλαστική ανάπτυξη ισορροπημένη.

Το 161-49 C είναι μέσης παραγωγής σε ξύλο με κατα μέσο όρο 30.000-60.000 μέτρα / εκτάριο, μερικές φορές με ένα ορισμένο ποσοστό του ξύλου ξερό. Ο καθαρισμός των κληματίδων εμφανίζει δυσκολίες καθώς υπάρχει μεγάλος αριθμός ελικών. Η ικανότητα του στον εμβολιασμό και τη ριζοβόληση είναι μέση και απαιτεί αυξημένη φροντίδα απο τη στιγμή του εμβολιασμού μέχρι και τη φύτευση του στο φυτώριο.

Η αντίσταση του 161-49 C στη φυλλόβια μορφή της φυλλοξήρας είναι μέση, ενώ παρουσιάζει σχετικά υψηλή αντίσταση στο περονόσπορο.