Πρόκειται για ένα υποκείμενο που προέρχεται από την διασταύρωση Vitis berlandieri cv. Rességuier n°2 και  Vitis rupestris cv. Lot. Σήμερα υπάρχουν 7 διαφορετικοί κλώνοι αυτού του υποκειμένου : 112, 113, 168, 202, 767, 768 και  1050.

Το 1103 P προσφέρει υψηλό βαθμό ανοχής στη φυλλοξήρα. Ωστόσο, η αντοχή σε νηματώδεις Meloidogyne incognita είναι μέτρια και έχει ευαισθησία στους νηματώδεις Meloidogyne arenaria.

Το 1103 P έχει ανθεκτικότητα μέχρι 40 - 50% σε ολικό ασβέστιο και 19-21% σε ενεργό ασβέστιο. Η αντοχή σε χλώρωση σιδήρου μπορεί να θεωρηθεί μέτρια. Έχει πολύ καλή προσαρμοστικότητα  σε συνθήκες ξηρασίας, καθώς και σε συμπαγή-συνεκτικά εδάφη, όπου και η παρουσία υψηλής αλλά προσωρινής υγρασίας την άνοιξη είναι πολύ πιθανή. Το 1103 Ρ απορροφά εύκολα μαγνήσιο. Έχει πιο καλή συμπεριφορά στα όξινα εδάφη και η ανοχή σε αλατούχα εδάφη είναι πολύ καλή.

Η ευρωστία που μεταδίδεται από το 1103 P στο εμβόλιο είναι πολύ σημαντική. Αυτό το υποκείμενο τείνει να ’’οψιμίζει’’ την ωρίμανση των ποικιλιών. Ο συνδυασμός με Syrah δίνει καλά αποτελέσματα, αλλά κάποια προβλήματα έχουν αναφερθεί με το Tempranillo. Σε κάποιες άλλες ποικιλίες λόγω της μεγάλης ευρωστίας που μεταφέρει στο εμβόλιο δημιουργεί προβλήματα με την πολύ χαμηλή γονιμότητα των οφθαλμών. Έχουν παρατηρηθεί αρκετά προβλήματα με το Αγιωργίτικο και την Σουλτανίνα, όσο αφορά την γονιμότητα των οφθαλμών.

Η παραγωγή του 1103 P σε ξύλο είναι χαμηλή έως μέτρια (25 000-60 000 μέτρα / ha), ένα ποσοστό του ξύλου μπορεί να είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί (λυγισμένο ξύλο, σπασμένα τεμάχια). Η ανάπτυξη των μασχαλιαίων οφθαλμών είναι σημαντική, το οποίο με την παρουσία και των ελίκων κάνουν την επεξεργασία του ξύλου, τεμαχισμός και ξεμάτιασμα,  δύσκολη διαδικασία. Η ικανότητα των μοσχευμάτων του 1103 Ρ τόσο στην ριζοβολία όσο και στην συγκόλληση είναι αρκετά καλή.

Το 1103 Ρ είναι μετρίως ευαίσθητο στην φυλλόβια μορφή της φυλλοξήρας και έχει υψηλό βαθμό αντοχής στο περονόσπορο.